Obchody 90.lecia Policji Polskiej w Sosnowcu
W dniu 24 lipca 2009 roku o godzinie 11.00 w Teatrze Zagłębia w Sosnowcu odbędzie się uroczysta akademia z okazji Święta Policji. W sobotę 25 lipca 2009 roku w godzinach 15.00 - 20.00 w Parku Sieleckim w Sosnowcu odbędzie się festyn rekreacyjny.
W dniu 24 lipca 2009 roku o godzinie 11.00 w Teatrze Zagłębia w Sosnowcu odbędzie się uroczysta akademia z okazji Święta Policji. W sobotę 25 lipca 2009 roku w godzinach 15.00 - 20.00 w Parku Sieleckim odbędzie się festyn rekreacyjny. Festyn jest zorganizowany przy współpracy z Urzędem Miejskim.
Podczas akademii sosnowieccy policjanci otrzymają odznaczenia oraz nominacje na wyższe stopnie policyjne.
Serdecznie zapraszamy Państwa na festyn, na którym przewidziano liczne atrakcje.
HISTORIA POLICJI
24 lipca 1919 rok
Sejm Rzeczypospolitej Polskiej przyjął ustawę o Policji Państwowej. W państwie, które zaledwie 8 miesięcy wcześniej odzyskało niepodległość po blisko 200 letniej niewoli, została powołana formacja, będąca organem wykonawczym władz państwowych i samorządowych, odpowiedzialnym za ochronę bezpieczeństwa, spokoju i porządku publicznego. W skład Policji Państwowej wchodziło początkowo 6 komend okręgowych (wojewódzkich) - miasta Warszawy oraz województw: warszawskiego, łódzkiego, kieleckiego, lubelskiego i białostockiego. W lipcu 1922 r. proces budowy Policji Państwowej został zakończony wraz z włączeniem w jej skład Komendy Policji Państwowej Ziemi Wileńskiej. Policja Państwowa działała przeszło 20 lat. Kres jej funkcjonowania, tak jak innych instytucji państwowych, przyniósł wybuch drugiej Wojny Światowej.
1 i 17 września 1939 rok
Wybuch wojny z Niemcami hitlerowskimi i Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich. Policjanci na terenach przygranicznych nie tylko pełnili służbę porządkową, ale w wielu przypadkach podjęli zbrojny opór przeciwko agresorom, stając się pierwszymi ofiarami walk. We wrześniu 1939 r. na terenie kraju zginęło blisko 3 tysięce policjantów. Podobnej liczbie funkcjonariuszy udało się ewakuować za granicę. Do niewoli sowieckiej dostało się prawie 12 tysięcy policjantów. Większość z nich trafiła do łagrów i więzień, z których nie było powrotu. Ponad 6 tysięcy policjantów zostało zamordowanych wiosną 1940 r. w Twerze (wówczas Kalinin) i pogrzebanych w zbiorowych mogiłach w Miednoje. Prawda o tej zbrodni została w pełni ujawniona światu dopiero w wyniku demokratycznych przemian w Polsce po 1989 r. Obecnie trwają prace nad budową cmentarza polskich policjantów.
Równie tragiczny był los około 10 tysięcy polskich policjantów z terenów zajętych przez Niemców. Uniknęli oni, w przeciwieństwie do swoich kolegów ze wschodnich ziem polskich, bezpośredniego zagrożenia życia, ale stanęli w obliczu konieczności podjęcia służby w polskich organach policyjnych, będących częścią administracji państwa niemieckiego. Wielu policjantów nie poddało się próbie zniewolenia. Oddawali nieocenione usługi Polskiemu Państwu Podziemnemu, przekazując informacje o akcjach wymierzonych przeciwko Polakom. Wielu z nich przypłaciło to życiem lub trafiło do obozów koncentracyjnych. 7 października 1944 r. - Polski Komitet Wyzwolenia Narodowego powołał formalnie Milicję Obywatelską jako organ odpowiedzialny za ochronę bezpieczeństwa, spokoju i porządku publicznego oraz dochodzenie i ściganie przestępstw. Tak sformułowane zadania w sensie formalnym pokrywały się z zadaniami wykonywanymi uprzednio przez Policję Państwową. Ale był to w zasadzie jedyny punkt zbieżny, łączący te dwie formacje. W Milicji Obywatelskiej zasadę swobodnego doboru funkcjonariuszy do policji zastąpiono wymogiem nadania MO odpowiedniego oblicza klasowego. Milicja Obywatelska stała się formacją wspierającą rządzącą partię. Zewnętrznym przejawem całkowitego zerwania z tradycjami Policji Państwowej była zmiana nazwy, umundurowania oraz nazewnictwa stopni.
6 kwietnia 1990 rok
Na mocy ustawy Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej Milicja Obywatelska została rozwiązana, a w jej miejsce powołano Policję. W swoich zasadach funkcjonowania Policja szeroko nawiązuje do tradycji międzywojennej poprzedniczki. Wyraża się to zarówno w atrybutach zewnętrznych - powrót do nazwy czy też nazewnictwa stopni i stanowisk policyjnych, czy o wiele istotniejszej filozofii działania, zakładającej przede wszystkim współpracę ze społeczeństwem, apolityczność zarówno formacji, jak i poszczególnych funkcjonariuszy.
Ustawa o Policji wprowadziła do polskiego systemu prawa rozwiązania odpowiadające wymaganiom przewidzianym w postanowieniach Międzynarodowego Paktu Praw Obywatelskich i Politycznych oraz innych norm prawa międzynarodowego.
